11 Ağustos 2008 Pazartesi

EĞİTİMİ GÜZEL YAPMAK

EĞİTİMİ GÜZEL YAPMAK[1]

* DİNİ TERBİYE VERMEDEN EVLAT YETİŞTİRMEK, SOBADA YAKMAK İÇİN ODUN YETİŞTİRMEK GİBİDİR. (SADIK DANA)

Eğitim; Tahsil, talim, terbiye, maarif demektir. Belli bir bilim dalında, belli bir konuda bilgi ve beceri kazandırma, yetiştirme, geliştirme işidir. İnsanın doğuştan getirdiği kabiliyetlerini geliştirerek topluma uyumlu bir fert haline getirmektir. Yeni nesillerin toplum hayatında yerlerini almaları için gerekli bilgi, beceri ve anlayışları edinmelerine, kişiliklerini geliştirmelerine yardım etme işinin hepsidir.[2]

Eğitim hem çocuğun, hem de toplumun mutluluğuna yönelmeli ve toplumun ihtiyaçlarına cevap verebilmelidir. Eğitim, hayatın kendisidir.

Eğitimin bir çok tarifi yapılmıştır.

*Çocuğun değişen dünyasına intibak etmesidir.

*Çocuğu insan yapma sanatıdır. (Çiçeron)

*Ferdin ve toplumun davranışlarını iyiye doğru değiştiren etkinliklerin bütünüdür.

Eğitim dediğimiz zaman hemen arkasından öğretim deriz. Aynı gece- gündüz, kısa-uzun, zayıf-şişman gibi. Öğretim eğitime yardımcıdır. Öğretim eğitim için vardır. Aynı bir evin merdivenleri ve kapısı ancak eve girebilmek içindir. Esas olan evin içine girip oradan yaralanabilmektir. Yani eğitim esas olarak öğretimle mümkün olmaktadır.

Her toplumun kendine has bir kültürü vardır. Bu manevi değerlerin yeni nesillere aktarılması gerekir bu da ancak eğitimle mümkün olabilir.

Bir çinli cenaze merasiminde şarkı söyler, bir eskimo, eti ısırdıktan sonra bıçakla keser. Hindliler de burunlarını değdirerek selamlaşırlar. Yani her toplumun farklı kültürleri vardır. İnsan toplumla ne kadar uyumluysa o kadar mutludur.

Eğitim, toplumun olumlu değer yargılarının yeni nesile aktarılmasıdır. Bunun için toplumun öncelikle kendisi için olumlu değer yargılarını iyi seçmesi gerekir. En önemlisi ise insanın ebedi hayatındaki mutluluğunu da sağlayabilmelidir. Bu da ancak Allah’ın koyduğu esaslara uymakla mümkün olur.

Eskiden eğitim için terbiye kelimesi kullanılırdı. Terbiyeli insan eğitimli kişi anlamına gelirdi. Allah’ın bir ismi de Rab’dır Rab, terbiye eden anlamına gelir. Öğretmen de insan eğittiği için o da Rabbinin bir ismini taşımaktadır. Bundan dolayı Öğretmenlik, Tanrı mesleğidir . Denilmiştir.

Günümüzde terbiye yerine eğitim kelimesi kullanılmaktadır. Bu iki kelime bir bakıma eş anlamlıdır. Eğitimle ilgili çeşitli kitap ve araştırmalar yazılmıştır.

Yukarıda belirtildiği gibi, bütün peygamberler, insanları eğitmek, terbiye etmek için gönderilmişlerdir. Peygamberler insanları eğitirken, en güzel metodları takib etmişlerdir. İnsan eğitiminde en güzel metod, peygamberlerin metodudur. Onlar bu yolda sabır, doğruluk, dürüstlük, adalet ve benzeri bütün hususlarda örnek insanlar olarak hareket etmişlerdir. Yüce Allah Kur'an'da, peygamberlerin insanları eğitip terbiye etmeleri hakkında şöyle buyurmuştur:

Nitekim kendi içinizden, size ayetlerimizi okuyan, sizi temizleyen, size kitap ve hikmeti ve size bilmediklerinizi öğreten bir resul gönderdik. (Bakara, 151)

Terbiye denince, daha çok çocuklar akla gelir. Eğitim ve terbiye genellikle onları ilgilendirir. Onun için Yüce Allah, inanan insanları bu hususta uyarmış, aile fertlerini kötü şeylerden koruma ve iyi şeyleri işleme hususunda eğitmelerini istemiştir.

Ey inananlar, kendinizi ve aile fertlerinizi bir ateşten koruyun ki, onun yakıtı insanlar ve taşlardır. (Tahrim, 6)

Peygamberimiz Hz. Muhammed Sallallâhü Aleyhi ve Sellem çocuk terbiyesi üzerinde önemle durmuştur:

Hiç bir baba çocuğuna güzel terbiyeden daha iyi bir hediye veremez. (Ali Nasıf, et-Tac, Beyrut 1961, V, 8)

Başka bir hadiste de, Resulullah Sallallâhü Aleyhi ve Sellem:

Hepiniz çobansınız ve hepiniz çobanlığınızdan mes'ulsunuz (Muhammed b. Allan, Delilu'l-Falihin, Mısır 1871, II, 132) diyerek, her anne-babanın çocuğunu eğitip terbiye etmesine işâret etmiştir.

Terbiyeye bu derece önem veren İslam dini, insanların ruh akıl ve cisminin eğitim ve terbiyesi için, bir çok emir ve yasaklar koymuş ve bunlara uyulması için de, çeşitli müeyyideler tespit etmiştir. islâmın koyduğu terbiye kurallarına uygun hareket eden insanlar, dünya ve ahirette huzur ve saâdete ererler.[3]



[1] Derleyen, YETER Hasan Vehbi, Emekli öğretmen, Honaz / 2007

[2] Sözlük manaları

[3] İnternet- İslam Ansiklopedisi- Nureddin TURGAY

Hiç yorum yok: