ŞEHVETE DÜŞKÜNLÜK

ŞEHVETE DÜŞKÜNLÜK[1]
*ŞEHVET, ŞEYTANIN YULARIDIR. BU YULARI ŞEYTANA KAPTIRAN ONA KUL OLUR.
(EBÛ BEKR KETTÂNÎ)
Şehvet; Aşırı istek, ihtiras, nefis azgınlığı, cinsi arzu demektir. Dişinin veya erkeğin tabii arzusudur. Nefsin arzu ve istekleridir. Cinsel isteği aşırı olana denilir.[2]
Dinde yasak olmayan bir şey hakkında kararınca bir şehvet ve meyil iyidir. Dinde yasak olan bir şey hakkında ise, şehvet hayvanî bir hal olduğundan pek kötüdür, zararlıdır. Bundan kaçınmak gerekir.
Cehennem şehvet perdesiyle kuşatılmıştır. Oraya şehvetler yapılmakla girilir. Cennet de nefsin hoşlanmadığı ibâdetlerle kuşatılmıştır; buraya da ibâdet meşakkatleriyle girilir. (Buhârî)
İslâmiyet, şehvetin ve gazabın, kızmanın yok edilmesini değil, her ikisine hâkim olup, dîne uygun kullanılmalarını emretmektedir. (Şerefüddîn Ahmed Münîrî)
Gençlik çağı, nefsin kaynadığı, şehvetlerin oynadığı, insan ve cin şeytanlarının saldırdığı bir zamandır. Böyle bir çağda yapılan az bir amele pekçok sevap verilir. (Ahmed Fârûkî)
Kudsi hadis’te Cenâb-ı Hakk buyuruyor:
Ey benim için şehvetini bırakıp gençliğini bana veren genç! Sen meleklerin bir kısmı gibisin.
İnsan, ahireti kazanma melekeleriyle donatılmış, ama bu kazanma başarısını dünya hayatında gösterecek, toprağa, yere bağlı bir yaratıktır. O, dünya hayatını yaşaması için kendisine verilen birtakım sevgi ve tutkuları ahiret yönünde kullanmak zorunda olduğu gibi, fıtratı ve aynı zamanda dünyevi saadeti de bunu gerektirmektedir. Fahşâ', toplumları yıkıma götüren en feci faktörlerden birisi olagelmiştir.
Peygamber Efendimiz bir Hadis-i Şeriflerinde şöyle buyuruyor:
Fuhuş söyleyenlerin Cennet'e girmeleri haramdır. (İbn-i Ebiddünyâ)
Fuhuş sözleri, yazıları ve resimleri söylemek, yazmak ve yapmak son nefeste îmânsız gitmeye sebep olur. (Hamza Efendi)
On şey, son nefeste îmânsız gitmeğe sebep olur:
1)Allahü teâlânın emirlerini ve yasaklarını öğrenmemek,
2) Îmânını Ehl-i sünnet îtikâdına göre düzeltmemek,
3) Dünyâ malına, rütbesine düşkün olmak,
4)İnsanlara, hayvanlara, kendine zulmetmek, eziyet etmek,
5)Allahü teâlâya şükür ve iyilik edenlere teşekkür etmemek,
6)Îmânsız olmaktan korkmamak,
7)Beş vakit namazı vaktinde kılmamak,
8)Fâiz alıp vermek,
9)Dînine bağlı müslümanları aşağı görmek. Bunlara gerici gibi sözler söylemek,
10)Fuhuş sözleri, yazıları ve resimleri söylemek, yazmak, yapmak. (İmâm-ı Birgivî)
Cimâ ve abdest bozmak gibi çirkin olan işleri başkalarına açık kelimelerle anlatmak fuhuştur, harama yakın mekrûhtur. Bunları söylemek hayâyı, utanmayı giderir. Edebli ve sâlih olan, fuhuş söylemeye mecbûr olunca, açık mânâları başka olan kelimelerle anlatır. Meselâ, Kur'ân-ı kerîmde, cimâ için dokunmak anlamına gelen lems kelimesi buyurulmuştur. (Abdülganî Nablüsî)

KISSA VE HİKAYELER

ŞEYHİN İKİ KÖLESİ
*HAYÂ İNSAN OLSAYDI, SALİH BİRİ, FUHUŞ İNSAN OLSAYDI, KÖTÜ BİRİ OLURDU.
(HADİS-İ ŞERİF)
Padişahın birinin çok sevdiği bir âlim vardı. Padişah bu âlime çok saygı duyar, arada onun nasihatlerini dinlemek için yanına giderdi. Ondan dünyaya ve ahirete ait bilgiler alırdı.
Birgün bu alimin yanına giden padişah, onun nasihatının etkisinde kaldı ve şeyhin dünyalık ihtiyacını gidermek isteyerek:
-Ey şeyhim! Dile benden ne dilersen, dedi. Şeyh, padişahın bu isteğine cevap vermeyince, padişah ısrar etti. Padişahın bu ısrarına kızan şeyh:
-Ey dünya padişahı! Bana böyle bir teklifte bulunmaya utanmıyor musun? Bundan vazgeç. Benim hakir ve zelil olan iki kölem vardır ki, onlar sana hâkim ve âmirdir. Sen onlardan emir almaktasın, deyince, padişah şaşırdı ve:
-O iki zelil köle de kimlerdir ki, onların bana hâkim ve amir olmaları benim için zillettir, diye şeyhe sordu. Şeyh:
-Biri gazap (öfke), diğeri ise şehvet (kötülüğe ilgi) dir, cevabını verdi.

[1] Derleyen, YETER Hasan Vehbi, Emekli öğretmen, Honaz / 2007
[2] Sözlük manaları